എന്റെ പ്രിയ സ്നേഹിതന് ശോഭിക്ക് സ്നേഹപൂര്വ്വം അയച്ചുകൊടുത്ത ഒരു കവിത ഞാനിവിടെ ചേർക്കുന്നു
...........................................................
സുലക്ഷണ
...
ഹരിതമനോഹര മായാപ്രപഞ്ചത്തില്
സ്വച്ഛമായിടതൂര്ന്നു , വിലസും വീചിയില്
അരുണോദയത്തില് വര്ണ്ണാഭചാര്ത്തി
തളിരിലും ശീതള മജ്ജുമനോഹരി ...
പങ്കിട്ടെടുത്തതല്ല, എന്റെയീ ചാരുത
പ്രകൃതികനിഞ്ഞതീ കനകകളേബരം
പൊഴിയുന്നിലയിലും പകരുന്നുപ്രാണന്റെ
പിടയും ചെറുനിസ്വനങ്ങളായ് സാന്ത്വനം
ഇരുളില് ഇവിടെ എകാന്തമാം ചിത്തം
കൊതിപ്പൂ കാണുവാന് ഒരു നല്ലഹൃത്തടം
ശപ്തജന്മങ്ങളെ വിശ്വസിക്കാനൊട്ടു-
പേടിയാണിന്നെന്റെയുള്ളിന്റെയുള്ളില്
ആത്മസൌന്ദര്യം തുടിച്ചു സുസ്മേരയായ്
കാറ്റിലിളകി നാദവല്ലകിമീട്ടുമ്പോള്
ഭാവപ്രതാപം നുകരുവാനെത്രയോ
പൂവ്വാക്കുരുന്നുകള് വാരിപ്പുണരുന്നു
ആഘോഷവേളകള് ആര്ഭാടമാക്കാന്
വെട്ടിയടര്തെരുതെന്റെ ഇളംമേനി
ചന്തം തികഞ്ഞൊരു താരുണ്യമുഗ്ദ്ധയായ്
അനശ്വരജന്മം സഫലമാക്കട്ടയോ ..
തരളമോരസുലഭ കാലാന്തരങ്ങളില്
കാതരേ വിലസിവിരാചിക്കാന് മോഹം
നാളെവരുംകാലം വികലാംഗയക്കാതെ
വിട്ടയക്കേണമേ മനുജാ നിസ്വാര്ത്ഥെമോടെ
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ