വർഷ സന്ധ്യ

കരയാൻ തുടങ്ങവേ വർഷ സന്ധ്യ

വിടചൊ ല്ലിയകലുന്നു ആധിത്യനും

വിധിയെ പഴിചാരി വിലപിച്ചു നിന്ന്
വിരഹത്തൽ തകരുന്നു വർഷ സന്ധ്യ

നിറമുള്ള സ്വപ്നങ്ങളടർന്നു വീണു
അകലുന്ന പകലിനെ യാത്രയാക്കി

വിറയാർന്നു ദുഖവും പേറി തനിയെ
ഇരുളാകും മെത്തയിൽ തളർന്നു വീണു

കദനത്താൽ കൂരിരുൾ പൂകി മെല്ലെ
കണ്ണീരു തൂകി മിഴി നനഞ്ഞു തൂങ്ങി

കരുണയായ് കൈ രണ്ടും നീട്ടി നിൽക്കെ
കണ്ണടച്ചു പെയ്തു കാർമുകിലന്യയായ്

ഒരു കുഞ്ഞു ദീപമായ് ആകാശ താരം
അലിവാർന്ന മിഴികളിൽ നോക്കി നിൽക്കെ

വിടചൊല്ലിയകലും പ്രിയതമനെയോർത്ത്
ഇരുളിൻറെ ഗർത്തത്തിലലിഞ്ഞു ചേർന്നു

"വർണപകിട്ടറ്റ വർഷ സന്ധ്യ
സുന്ദരിയല്ലാത്ത വർഷ സന്ധ്യ
ഈറനുടുത്തു നനഞു തേങ്ങി
പുലരിയും കാത്ത് തളർന്നുറങ്ങി
പാവം മുഗ്ദ്ധയാം വർഷ സന്ധ്യ"